Toczeń rumieniowaty układowy – gdy układ odpornościowy atakuje własne tkanki

Toczeń rumieniowaty układowy (SLE – Systemic Lupus Erythematosus) to przewlekła choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko własnym tkankom i narządom. Choroba ta może dotyczyć wielu układów i narządów, w tym skóry, stawów, nerek, serca, płuc i układu nerwowego.

Złożone przyczyny tocznia

Etiologia SLE jest wieloczynnikowa:

  • Predyspozycje genetyczne – występowanie choroby w rodzinie zwiększa ryzyko
  • Hormony płciowe – choroba dotyka głównie kobiet w wieku rozrodczym (stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 9:1)
  • Czynniki środowiskowe – promieniowanie UV, niektóre leki, infekcje wirusowe
  • Zaburzenia immunologiczne – nieprawidłowa eliminacja komórek apoptotycznych, prowadząca do ekspozycji autoantygenów

Różnorodne oblicza choroby

SLE charakteryzuje się niezwykle zróżnicowanym obrazem klinicznym:

  • Objawy skórne – charakterystyczny rumień w kształcie motyla na twarzy, nadwrażliwość na światło słoneczne, owrzodzenia jamy ustnej
  • Objawy stawowe – bóle i zapalenie stawów, rzadko prowadzące do deformacji
  • Zapalenie błon surowiczych – zapalenie opłucnej, osierdzia
  • Objawy nerkowe – nefropatia toczniowa, mogąca prowadzić do niewydolności nerek
  • Objawy hematologiczne – niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia
  • Objawy neurologiczne – bóle głowy, drgawki, psychozy, zaburzenia poznawcze

Diagnostyka i monitorowanie

Rozpoznanie SLE opiera się na kryteriach klinicznych i immunologicznych:

  • Badania immunologiczne – przeciwciała przeciwjądrowe (ANA), przeciwciała anty-dsDNA, anty-Sm, anty-fosfolipidowe
  • Badania laboratoryjne – morfologia, OB, CRP, badanie moczu, funkcje nerek i wątroby
  • Badania obrazowe – w zależności od zajętych narządów
  • Biopsja – najczęściej nerek, w przypadku podejrzenia nefropatii toczniowej

Nowoczesne podejście do leczenia

Leczenie SLE jest zindywidualizowane i zależy od zajętych narządów oraz aktywności choroby:

  • Leki przeciwmalaryczne – hydroksychlorochina, podstawa leczenia większości pacjentów
  • Glikokortykosteroidy – stosowane w zaostrzeniach i w aktywnej chorobie
  • Leki immunosupresyjne – azatiopryna, mykofenolan mofetylu, cyklofosfamid, metotreksat
  • Leki biologiczne – belimumab, rytuksymab w wybranych przypadkach
  • Ochrona przeciwsłoneczna – kremy z wysokim filtrem UV, unikanie ekspozycji na słońce

Toczeń rumieniowaty układowy to choroba przewlekła, wymagająca regularnego monitorowania i dostosowywania leczenia. Dzięki postępom w diagnostyce i terapii, rokowanie pacjentów z SLE znacząco się poprawiło w ostatnich dekadach.